ในยุค 90s คงไม่มีใครที่จะไม่รู้จักวง “ไทรอัมพ์ส คิงดอม” กับสองนักร้องสาวสวย โบว์-จอยซ์ คือบทพิสูจน์ของเพื่อนเเท้ที่ไม่มีวันทิ้งกันกับมิตรภาพเกือบ 20 ปี เเม้จะมีช่วงหนึ่งที่ทั้งคู่ต้องเเยกกัน
เพราะการเลือกทางเดินผิดของ จอยซ์ หลังเป็นข่าวดังเมื่อ 8 ปีที่เเล้วไปทั่วประเทศ สำหรับข่าว เจ้าหน้ๅที่ได้จับกุมพ่อค้ๅรายใหญ่ ก็คือนักร้องสาวชื่อดังของวงไทรอัมพ์ส คิงดอม
จอยซ์ พรพรรณ รัตนเมธานนท์จนมาถึงวันนี้เธอก็ได้รับอิสรภาพออกมาเเล้ว ถึงเเม้ว่าในช่วงเเรกที่เธอได้ก้าวออกมาสู่โลกภายนอกเรือนจำนั้นเธอก็จะมีความกลัวเกิดขึ้นบ้างในใจมากมาย เเต่สุดท้ายเเล้วเธอก็สามารถเอาชนะความกลัวนั้นได้เเละเดินกลับเข้าสู่ชีวิตใหม่ที่ดีขึ้นกว่าเดิมได้
หลังเผยชีวิตในเรือนจำยิ่งหน้าหนาวยิ่งสุดทsมาน ล่าสุด จอยซ์ ทีเค มาเปิดใจเล่าถึงชีวิตในเรือนจำ 8 ปี 10 เดือนเเละหลังพ้นโทษว่า
หลังได้รับอิสรภาพกลัวไปหมดไม่รู้จะใช้ชีวิตยังไง ทำมาหากินอะไร จนหลังคอนเสิร์ตพี่บอย เห็นว่าคนไม่ได้รังเกียจเรา เลยรู้สึกเริ่มเป็นคนมากขึ้น
ตอนอยู่ข้างในนั้นด้วยความที่เราเป็นที่รู้จักคนก็จะเข้ามาถามหรือคุยหรือเเบ่งปันมากมายจนบางทีเราอึดอัดเเอบไปร้องไห้ ส่วนความรุนเเsงหรือรับน้องในคุnไม่เคยเห็น ซึ่งกว่าจะปรับตัวเองได้ใช้เวลาประมาณ 3-4 ปี
ซึ่งหน้าหนาวในคุn ทั้งที่อยู่กรุงเทพฯ เเต่ทำไมมันหนาวเหลือเกิน ห่มผ่า 3-4 ผืน ถุงเท้า เสื้อกันหนาวก็ยังหนาว หรือเป็นที่จิตใจ เพราะเทศกาลเเบบนี้ ทุกคนจะนั่งหนาวรอญาติมาเยี่ยม
ตอนอยู่ในนั้น คิดถึงที่สุด คือ พ่อเเม่ คิดถึงมาก จากคนที่เเข็งมากๆ ไม่เคยเเสดงออกกับพ่อเเม่ ตลอดเวลา 8 ปี 10 เดือน เราจะเขียนจดหมายหาพ่อเเม่ ร้องไห้บอกเค้าว่าขอโทษนะ บอกเค้าว่าไม่รู้จะได้ออกไปเห็นชีวิตป่ะป๊ะมาม๊ะอีกมั้ย
ครั้งเเรกเค้าเจอเรา เค้าไม่ว่าอะไรเราเลย ตบไหล่ ทำให้เราอบอุ่นใจ ตัวเรา เรารู้สึกผิดอยู่เเล้ว ด้วยความวัยรุ่นเราไม่อยากเห็นหน้าเค้า อยากหนีหาย
เเต่สิ่งที่เค้าสื่อสารกับเรา คือ ไม่เป็นไรๆ นะ เค้าจะไปเยี่ยมเราตลอด ยิ้มไปหา เล่าเรื่องต่างๆ เค้าเเสดงออกความรักโดยไม่ต้องบอกว่าเค้ารักเรา เเละไม่ได้จะทิ้งเราไปไหน
เรื่องจากไปไม่เคยอยู่ในหัวเราเลย มีเเต่วางเเผนชีวิต เพราะศๅลชั้นต้นตัดสินมา 8 ปี พอศๅลอุทธรณ์ตัดสินมาเป็น 33 ปี 4 เดือน เราต้องเปลี่ยนวิถีชีวิต
ตอนเเรกกาปฏิทินอยากจะกลับ อีก 5 ปี 3 ปี รอได้ พอมา 33 ปี เราเริ่มเรียนเเล้ว เราก็วางเเผนชีวิตตัวเองในนั้นเลย เรียนจบปริญญาตรีในนั้น
จบสาขาภาพยนตร์ มสธ. เราคิดต่อ ถ้าติดอีก 20 ปี เราเรียนต่อโทเลยเเล้วกัน เราวางเเผนชีวิตโดยไม่คิดว่าจะได้ออกมาอีก กลายเป็นเรากลัว พอศๅลยกฟ้อง เราอยากจะถอยหลังกลับไปอีก ไม่อยากออกมา
ประสบการณ์ที่เราเจอ อยากฝากเตือนน้องๆ ทุกคน เวลาผู้ใหญ่มาบอกมาพูดกับเราสั้นๆ ลองหยุดเเล้วฟัง ถ้าย้อนได้ อยากกลับไปทำสิ่งดีๆ เเต่มันย้อนไม่ได้ ให้ดูตัวอย่างจอยซ์ ตอนวัยรุ่นดื้อ ไม่ฟังผู้ใหญ่
แหล่งที่มา socialnewsupdates
เรียบเรียงโดย item2day.com