หลายคนต้องเข้ามาทำงานในเมืองหลวง เพื่อหาเงิน ส่งเงิน ให้กับคนที่อยู่ทางบ้าน การออกจากบ้านมาทำงานไม่ใช่เรื่องสนุกสำหรับหลายคน การใช้ชีวิตในพื้นที่ไม่คุ้นเคย การทำงานอย่างหนักเพื่อคนข้างหลัง
อย่างเรื่องราวของ Liza Avelino ซึ่งปัจจุบันนี้อาศัยอยู่ที่ฮ่องกงก็เช่นเดียวกันแม้ว่าเขาจะเกิดที่ฟิลิปปินส์ ฐานะทางการเงินของที่บ้านไม่ดี ไม่มีปัญญาแม้แต่จะจ่ายค่าเทอม เธอจึงไม่ได้เรียนมัธยม
ต้องออกมาทำงานหาเงินแทน ปี 1996 Liza ในวัย 24 ปีมาทำงานที่ฮ่องกง ได้เงินเดือน 3,000 เหรียญฮ่องกง (ประมาณ 11,800 บาท) พอได้เงินเดือนก็จะส่งให้ที่บ้านทันที
Liza ก็บอกว่า “ตอนนั้นฉันเหนื่อยมาก” ช่วงนั้นนอกจากทำงานแล้ว ก็มีแค่วันอาทิตย์ซึ่งเป็นวันหยุด จะออกมาเจอเพื่อนที่มาจากบ้านเดียวกันมานั่งคุยกันริมถนน เมื่อเจอผู้คนเดินผ่านไปมา เธอก็อายไม่กล้ามองหน้าใคร
ต่อมานายจ้างของเธอบอกให้เธอไปทำอย่างอื่น อย่ามัวแต่ไปนั่งคุยเล่นกับเพื่อน เธอจึงตัดสินใจไปที่ห้องสมุดที่สงบ ที่นั่นเธอได้อ่านหนังสือเล่มหนึ่ง ในนั้นแนะนำเส้นทางเดินป่า เดินเขาในฮ่องกง จึงลองไปเดินตามเส้นทางในนั้น นึกไม่ถึงว่าพอเธอเดินไปถึงยอดเขา
ตอนนั้นเธอมองเห็นที่ไกลแสนไกลจากบนยอดเขา ชื่นชมความงดงามที่ไม่มีอะไรเทียบได้ของฮ่องกง หัวใจของเธอตื่นเต้น ในขณะเดียวกันก็สัมผัสได้ถึงความสงบ นับจากนั้นเธอก็หลงรักการเดินป่าขึ้นเขา ทุกสุดสัปดาห์ก็จะให้สองเท้าพาตัวเองออกไปเดิน
หลังจากเธอปีนเขาในฮ่องกงครบทุกลูกแล้ว เธอก็ตั้งเป้าหมายไว้ที่ต่างประเทศ แต่อุปกรณ์ที่จำเป็นสำหรับการปีนเขาก็มีค่าใช้จ่ายเป็นจำนวนมาก เช่น รองเท้าปีนเขา เสื้อกันลมกันฝน ก็ต้องใช้เงิน แต่เธอเอาเงินเดือนส่งให้ที่บ้านหมดแล้ว ไม่มีเงินเหลือไปซื้ออุปกรณ์เหล่านี้ เธอก็เลยตัดสินใจไม่ส่งเงินกลับบ้าน
เธอตัดสินใจโทรศัพท์ไปบอกพ่อกับแม่ว่าจะไม่ส่งเงินกลับบ้านอีกแล้ว นอกจากที่บ้านจะเจอปัญหาใหญ่ แม้ว่าจะโดนพ่อกับแม่ต่อว่า ทำให้เธอรู้สึกผิด แต่ในที่สุดเธอจะได้ทำตามความฝันของตัวเอง ปีนเขาลูกอื่นๆ ต่อไป
เธอไม่เพียงซื้ออุปกรณ์เช่น รองเท้าเดินป่าเท่ๅนั้น ยังเดินทางไปปีนเขาลูกที่สูงขึ้นที่ต่างประเทศ รวมไปถึงภูเขาคินาบาลูในมาเลเซีย ยอดเขาคิลิมันจาโรในแอฟริกา และแม้แต่ภูเขาหิมาลัยเธอก็ไปเหยียบมาแล้ว
ในช่วงที่ไปปีนเขา Liza ได้รู้จักคนที่รักการปีนเขามากมาย ตอนที่เริ่มต้นปีนเขาใหม่ๆ นายจ้างของเธอก็แนะนำให้เธอเข้ากลุ่มเดินป่าในฮ่องกง เธอพบว่าเกือบทุกคนมีอาชีพการงานดีๆ ทำงานในอุตสาหกรรมการเงิน หรือเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัย ทำให้เธอรู้สึกด้อย และไม่กล้าบอกทุกคนว่าเธอทำอาชีพอะไรอยู่
แต่ Liza ก็เริ่มค่อยๆ เปิดเผยตัวเอง และบอกคนอื่นว่าเธอทำอาชีพอะไร ถ้าเห็นว่าอีกฝ่ายทำสีหน้ากระอักกระอ่วน เธอก็จะบอกอย่างร่าเริงว่า : “คนใช้ก็ไปเที่ยวได้ค่ะ คนใช้ก็เป็นอาชีพหนึ่ง”
ตอนนี้คนเริ่มรู้มากขึ้นว่า Liza ทำงานอะไร ไม่เพียงแต่มีคนเอาอุปกรณ์เดินป่ามาให้เธอ เธอยังได้ลงในนิตยสารและบทความเดินป่า และมีคนเชิญเธอไปพูดใน Ted Talk ด้วย แต่แม้จะเป็นอย่างนั้น
เธอก็ยังเป็นคนเจียมเนื้อเจียมตัวเสมอต้นเสมอปลาย เวลาถามเธอว่าต้องการเงินช่วยเหลือมั้ย เธอก็จะคิดไปถึงเพื่อนๆ ที่มาจากบ้านเดียวกันที่มาทำงานที่ฮ่องกงแทน คิดว่าถ้าจะเอาเงินมาช่วยเธอ เอาเงินไปบริจาคให้องค์กรการกุศลดีกว่า
เธอเข้าร่วมองค์กรการกุศลที่สนับสนุนช่วยเหลือแรงงานจากต่างประเทศ พูดคุยเรื่องจะช่วยเหลือแรงงานต่างด้าวยังไง ทุกวันนี้เธอไม่เพียงได้ค้นพบตัวเองผ่านการเดินป่า ยังรู้จักใช้ความสามารถของตัวเอง ช่วยเหลือสนับสนุนเพื่อนฝูงที่มาจากที่เดียวกัน
แหล่งที่มา : liekr.com
เรียบเรียงโดย : item2day.com