อีกหนึ่งประเทศสุดเก๋ ที่ สื่อต่างประเทศ ต้องต่างพากันยอมรับ เมื่อมีประเทศในโลกนี้ ที่สามารถใช้ชีวิตได้อย่างสบายใจ อายุ 30 ก็สามารถเกษียณได้แล้ว
เว็บไซต์ต่างประเทศได้รายงานว่า ประเทศลาว เป็นประเทศที่พึ่งพาเกษตรกรรมเป็นหลัก ประชากรส่วนใหญ่ของประเทศอยู่ในชนบท เมื่อเดินทางไปถึงชนบทของลาวจะรู้สึกได้ถึงบรรยากาศของประเทศสังคมนิยมนี้อย่างชัดเจน
ชาวชนบทในประเทศลาว กลางคืนไม่ต้องปิดบ้าน ทำของหล่นก็ไม่ต้องกลัวหาย ทุกที่สงบประชาชนพอใจและมีความสุข มีความปรารถนาต่อสิ่งต่าง ๆ ในชีวิตต่ำมาก สำหรับพวกเขาแล้ว แค่ไม่หิว มีข้าวให้กินอิ่ม มีเสื้อผ้าให้ใส่ก็พอใจแล้ว
ประเทศลาวในฐานะหนึ่งในประเทศด้อยพัฒนา ในประเทศแทบจะไม่มีอุตสาหกรรมอะไร อาหารและอุตสาหกรรมส่วนใหญ่นำเข้าจากจีนและไทย เพราะงั้นไปลาวแล้วจะพบว่า สินค้าต่าง ๆ ในลาวล้วนราคาไม่ถูก
เพราะส่วนใหญ่เป็นของนำเข้า คนลาวไม่มีแนวคิดในการลงทุน เพราะงั้นคนส่วนใหญ่ที่ทำธุรกิจในลาวคือคนจีน คนลาวยังเคยชินกับการใช้ชีวิตสบาย ๆ เพราะรัฐไม่ได้กดดันพวกเขาทั้งเรื่องบ้านและลูก
คนท้องถิ่นของลาวมีความสุขมาก แม้ว่าเศรษฐกิจจะไม่ดีเหมือนประเทศพัฒนาแล้ว แต่คนท้องถิ่นรู้จักการมีความสุขกับสิ่งที่มี ชีวิตประจำวันดำเนินไปอย่างช้า ๆ มีวันหยุดมากมาย
ทุกวันหยุดก็จะหยุดงาน ปกติก็จะเลิกงานเร็ว เวลาว่าง ๆ ก็จะนัดเพื่อนไปดื่ม คนลาวก่อนแต่งงานจะทำงานอย่างหนัก คนส่วนใหญ่จะแต่งงานก่อน 30 หลังแต่งงานก็ใช้ชีวิตเหมือนคนเกษียณ
นี่คืออายุ 30 ปี แต่ใช้ชีวิตเหมือนคนแก่เกษียณอายุแล้ว คนจีนที่ไปทำธุรกิจในลาว จ้างคนลาวมาทำงานก็ไม่ง่าย เพราะคนงานชาวลาวไม่กระตือรือร้นเหมือนคนเอเชียชาติอื่น เวลามีเงินก็ใช้ชีวิตเหมือนช่วงเทศกาลทุกวัน ไม่มีเงินถึงจะมาทำงาน คนลาวยังเคยชินกับการใช้ชีวิตสบาย ๆ
ประเทศลาวนับถือพุทธศาสนา คนส่วนใหญ่นับถือศาสนา การนับถือพุทธศาสนาทำให้พวกเขาฝึกฝนด้วยตัวเอง ทำให้พวกเขารู้จักพึงพอใจและในขณะเดียวกันก็ลดความต้องการ ในประเทศลาว
องค์กรการกุศลที่ใหญ่ที่สุดก็คือวัด เพราะคนลาวถ้ามีเงินก็จะบริจาคให้วัด สำหรับพวกเขาแล้ว วัดไม่เพียงเป็นที่ให้มากราบไหว้ ยังเป็นโรงเรียนที่อบรมให้การศึกษา บ่อยครั้งที่เมื่อเด็ก ๆ ไม่เชื่อฟังพ่อแม่ก็จะถูกส่งไปอยู่วัดดัดนิสัย ให้พระสั่งสอน
คนลาวในชีวิตหนึ่งจะออกบวชหนึ่งครั้ง เป็นเวลา 3 เดือนเป็นอย่างต่ำ หรือ 3 ปีก็มี ที่หลวงพระบาง ทุกวันจะมีพระเดินขบวนออกมาบิณฑบาต เวลาประชาชนใส่บาตร ก็จะเอาไปมอบให้คนยากจน ทำให้รู้ว่า การทำความดีก็เป็นการฝึกฝนตัวเองอย่างหนึ่ง
คนลาวอายุไม่ถึง 30 ก็ใช้ชีวิตเหมือนคนเกษียณ คนท้องถิ่นไม่มีความปรารถนาความอยาก ทำให้รู้สึกได้ว่า ความสุขไม่ได้อยู่ที่ข้าวของเงินทอง แต่อยู่ที่ความพึงพอใจ
แหล่งที่มา : liekr.com
เรียบเรียงโดย : item2day.com