เรื่องราวของ ยายชรา ผู้โดดเดี่ยว สร้างความหดหู่ใจให้แก่ผู้ทราบเรื่องราว เมื่อ คุณเมศ หรือเจ้าของเฟซบุ๊ก Poramet Misomphop ที่หลายคนรู้จักกันดี ล่าสุดได้เล่าถึงชีวิตของคุณยายท่านหนึ่ง
มีอาชีพเก็บขยะขๅยได้เงินเพียงวันละ 30-40 บาท นอกจากนี้คุณยายเบียบยังไม่มีบัตรประชาชน ทำให้ไม่สิทธิการรักษา ไม่มีสิทธิผู้สูงอายุเหมือนคนอื่น
โดยได้ระบุข้อความเอาไว้ว่า ” 70 กว่าปี ลมหายใจ ที่ไร้ตัวตน ยายไม่มีญาติ สามียายตๅยไปนานแล้ว เวลายายเหงา ยายก็คุยกับพวกมันเนี่ยล่ะถ้าวันหนึ่งยายตๅย ก็มีแต่พวกมัน
มันไม่ใช้แค่ 1 ชีวิต ที่ไม่มีจะกิน แต่อีกกว่า 10 ตัว ที่รอความช่วยเหลือ 70 กว่าปีอยู่มาได้ยังไง หรือพวกเค้ามองไม่เห็น ไร้ความช่วยเหลือจากภาครัฐทุกอย่าง ไม่มีคนผู้สูงอายุ ไม่สิทธิการรักษา ไม่มีสิทธิผู้สูงอายุ ไม่มีบัตรประชาชน ที่สำคัญ ไม่มีมือถือที่จะกดรับแย่งสิทธิเหมือนคนอื่น
เมศได้รับข้อความจากพลเมืองดีท่านนึงแจ้งให้ ทราบว่ามีคุณยายวัย 70 กว่าปี พักอาศัยอยู่คนเดียว สภาพบ้านพุพัง เต็มไปด้วยกองขยะ และ สุนัข แมว 10 ตัว ในพื้นที่อำเภอ ท่ามะกา จ.กาญจนบุรี เมศจึงรีบตรวจสอบข้อมูล และนัดวันเพื่อลงพื้นที่ เมื่อไปถึงมันทำให้เมศรู้สึกหดหู่ใจยิ่งนัก
เมื่อได้เห็นสภาพบ้านที่พุพัง เต็มไปด้วยขยะมีลูกสุนัข แมว กว่า 10 กว่า อยู่ภายในบ้าน และสิ่งที่สร้างความสะเทือนใจให้เมศ และทีมงานอย่างมาก
เมื่อได้เห็นหญิงชรา กำลังเข็นรถที่เต็มไปด้วยขยะ ท่ามกลางแดด ตอนเที่ยง เข็นไปปราดเหงื่อไป เมศจึงเดินเข้าไปสอบถามพูดคุยทราบชื่อ คุณยาย เบียบ อายุ 70 – 80 ปี คุณยายเบียบเล่าให้ฟังว่า เดิมที คุณยายไม่ใช้คนที่นี่
แต่พอมีสามี ก็ย้ายมาอยู่ในพื้นที่แห่งนี้ มากว่า 10-20 ปีแล้ว พอสามีจากโลกนี้ไป ยายก็ออกจากบ้านสามี แล้วมีพลเมืองดีช่วยเหลือ ให้มาพักอาศัยในพื้นที่
ปัจจุบัน คุณยายเบียบ ต้องพักอาศัยอยู่ตัวคนเดียว โดยต้องทนเดินตากแดด ตากลม ตากฝน หลายกิโล เก็บขยะแบบนี้ทุกวันเพื่อนำไปขๅยวันละ 30 – 40 บาท ส่วนสุนัข แมว ที่เห็น ก็เก็บมาจากข้างทาง ที่คนนำมาทิ้งบ้าง สงสารมัน
มันก็มีชีวิตเหมือนเรา สิ่งที่น่าตกใจอย่างมากคือ เมศได้ถามต่อไปว่า คุณยายอยู่แบบนี้ เอาไว้ที่ไหนมากิน ค่าไฟ ค่าน้ำ ยายเอามาจากไหน สิ่งที่คุณยายตอบกลับมา
ยายก็เก็บเดินเก็บขยะเอาแบบนี้เอามาใช้ วันไหนเก็บได้น้อยวันนั้นคือ อด เอา.. วันไหนไม่สบาย ก็ออกไปเดินเก็บขยะ ไปขๅยเอาเงินไปซื้อยา พารา มากิน อาหารที่ดีที่สุดทั้งคนและ สัตว์
ในตอนนี้ ข้าว ปลากระป๋องและสิ่งที่เมศรับทราบมา…ตอนที่เมศลงพื้นที่ไป คุณยายมีเงินในติดตัวเพียง 11 บาท เท่ๅนั้น คุณยายอยู่ได้ยังไงมากว่า 70 กว่าปี โดยที่ไม่ได้รับ ความช่วยเหลือจากภาครัฐเลยแม้แต่อย่างเดียว
หรือหน่วยงานไม่รับทราบเรื่องของคุณยาย ไม่มีเงินผู้สูงอายุ ไม่มีสิทธิการรักษา ไม่มีบัตรประชาชน ไม่มีบัญชีธนาคาร ไม่มีบัตรคนจu และที่สำคัญ ยายไม่มีมือถือ
ที่จะมานั่งกดแย่งสิทธิเหมือนคนอื่น อยู่มาได้ยังไงมา 70 กว่าปี เคสนี้ผมไม่สามารถลงเลขบัญชี ได้เนื่องจากคุณยายไม่มีสมุดบัญชีธนาคาร
เบื้องต้นเมศได้นำ ข้าวสาร อาหารแห้ง ไข่ อาหารสุนัข ให้คุณยาย สุนัข แมว ได้กินประทังชีวิต และได้มอบเงินส่วนตัวจำนวนหนึ่งให้กับคุณยาย เอาไว้ใช้จ่ายชีวิตประจำวัน และ ดูแลตัวเอง กับสุนัข แมว คงใช้ได้หลายเดือนอยู่ครับ
และรบกวนให้ทางพลเมืองดีแวะเวียนไปดูคุณยายดูแลเพื่อความปลoดภัยในตัวคุณยายด้วยเนื่องจากมีกลุ่มคนไม่หวังดีเข้ามาทำร้ายและขโมยสิ่งของ ของคุณยายอยู่บ่อย
จนคุณยายมีความระแวง เรื่องนี้อย่างมาก… นี่ละครับ ชีวิตวัยไม้ใกล้ฝั่งที่ต้องเผชิญชีวิตเพียง ตัวคนเดียว มีหมา แมว เพื่อนเป็นคุย โดยที่ไม่ได้รับความช่วยเหลืออะไรจากภาครัฐเลย พวกคุณอย่าลืมว่า
คุณยายก็มีชีวิต มีลมหายใจ อย่างให้เค้าต้องตๅยโดยไร้ความหวัง และกลับกลายเป็น ” ลมหายใจ ที่ไร้ตัวตน “หากหน่วยงานราชการที่เกี่ยวข้องทราบเรื่อง รบกวนเปิดประตูห้องแอร์ เดินออกจากอาคาร นั่งรถตู้ กางร่ม ลงพื้นที่ ช่วยให้ทำให้คุณยายมีบัตรประชาชน มีสิทธิการรักษา มีสวัสดิ์ของรัฐ ที่ควรได้ด้วยเถอะครับ
ถือว่า ขอร้องเถอะ ( หมดแรงไม่ได้ หนี้ล่ะน่านคนจu ) อาจจะคำถามมากมาย จากพี่ๆพลเมืองดี เรื่องความช่วยเหลือ… ผมตอบไปหมดแล้ว และผมคิดละเอียดรอบครอบรอบด้านแล้วครับ ขอขอบคุณทางพลเมืองดีและ ผู้อำนวยการโรงเรียน – รองผู้อำนวยการ – ครู โรงเรียนแห่งหนึ่งที่แจ้งเรื่องราวของคุณยาย ครับ
เมศได้พิจารณารอบด้านแล้ว เคสนี้ไม่มีการเปิดรับบริจาคใดๆทั้งสิ้น หากมีใครแจ้งว่ารู้จัก และ สามารถติดต่อคุณยาย เพื่อให้ส่งเงิน หรือสิ่งของไปให้ ตัวเอง ผมไม่ได้ปิดกั้น แต่ รบกวนช่วยตรวจสอบพิจารณา ให้ละเอียดรอบครอบครับดีๆครับ”
แหล่งที่มา : Poramet Misomphop
เรียบเรียงโดย : item2day.com